Wie is Buteyko?
Dr. Buteyko is de grondlegger van deze methode en was er al vroeg bij met betrekking tot een ultiem gezonde levensstijl. Het viel hem op dat zieke mensen dieper ademde en wanneer ze minder gingen ademen ze beter werden. Lees meer over de grondlegger, dr. Buteyko.
Wie is Buteyko
Dr. Konstantin Pavlovich Buteyko is arts en fysioloog en is gepromoveerd in cardiologie. Hij is geboren op 27 januari 1923 in de Oekraïne. Tijdens zijn studie aan Polytechnische universiteit van Kiev brak de Tweede Wereldoorlog uit. Tijdens de bombardementen van Kiev hielp hij gewonden uit de puinhopen te halen, vervolgens werd hij als dienstplichtige opgeroepen en werkte hij voor het leger als onderhoudsmonteur van machines. Een dienstreis naar een geneeskundig bataljon werd bepalend voor zijn levensloop: “Ik zag bloed, dood, de degradatie van de menselijke persoonlijkheid, de waanzin van de oorlog en van de vernietiging. De moedigste en de sterkste mensen gingen als eersten in de aanval en zij kwamen als eersten om… Toen heb ik begrepen dat ik de mens en zijn lichaam wilde bestuderen. Ik vond het nodig om de mens te helpen! Ik dacht toen dat als ik de mens nauwkeurig bestudeer, ik zijn ziektes kan vaststellen en repareren net als ik ‘ziektes’ van machines repareer. Maar dit is aanzienlijk ingewikkelder gebleken: de mens is geen machine.”
In 1946 begon Buteyko zijn studie geneeskunde aan het Eerste Medische Instituut van Sechenov te Moskou. Tijdens zijn studie kreeg hij de opdracht de ademhaling van zieke mensen te onderzoeken. Het was opvallend dat de ademhaling van zieke mensen aanzienlijk intensiever is dan die van gezonde mensen. Buteyko vroeg patiënten om dieper te ademen en zij werden duizelig, misselijk, gingen piepend ademen, hoesten, kregen hoofdpijn of vielen flauw. Hij merkte op dat patiënten dieper gingen ademen bij het naderen van de dood: “Aan de diepte van de ademhaling kon ik voorspellen hoeveel dagen of uren de patiënt nog te leven had”. Het is wel gelukt in bibliotheken publicaties en wetenschappelijke artikelen uit de 19-de en begin van de 20-ste eeuw te vinden die het gevaar van bovenmatige longventilatie demonstreerden. Echter lagen deze artikelen verborgen en er was daaruit geen conclusie getrokken voor de praktijk.
Ontdekking
Na verloop van tijd vermoedt Buteyko dat diep ademen, ofwel hyperventilatie, een verandering teweegbrengt in de stofwisseling. Hij ontdekt dat hyperventilatie de fundamentele oorzaak is van astma en een aantal andere aandoeningen. Zelf heeft hij last van hoge bloeddruk en hoofdpijn. Hij meet zijn CO2-niveau en dat is lager dan de norm. Aangezien teveel ademen het CO2-niveau in longen laat dalen, lijkt het verbeteren van de ademhaling de oplossing voor zijn eigen probleem: te hoge bloeddruk. Door zelf minder te gaan ademen, wordt zijn hartslag rustiger, daalt zijn bloeddruk en verdwijnen de hoofdpijnen. Als hij weer dieper ademt, komen de klachten terug. Vanuit deze constatering gaat hij aan het werk met zijn patiënten. Uit onderzoek blijkt dat hyperventileren verkramping van glad spierweefsel en irritatie van de luchtwegen veroorzaakt. Het chemische evenwicht van het lichaam raakt verstoord. Hij concludeert dat een aantal ziekten eigenlijk beschermende reacties van het lichaam zijn om ervoor te zorgen dat de persoon minder gaat ademen, om zo het innerlijke milieu van de cellen in het lichaam in balans te houden.
Onderzoek
In 1960 wordt Buteyko hoofd in het Laboratorium van Functionele Diagnostiek in het Instituut van Experimentele Biologie en Geneeskunde in Akademgorodok – het wetenschappelijk centrum in de buurt van Novosibirsk, Siberië. Het laboratorium doet veel onderzoek naar de ademhaling van zowel zieke als gezonde mensen. Begin 1960 presenteert Buteyko zijn werk aan collega’s en licht zijn visie en conclusies toe. Hij legt het verband tussen diep ademen, het CO2-niveau, verkramping van gladde spieren en de gevolgen voor de gezondheid. Tien jaar lang verzamelt Buteyko gegevens ter bevestiging van zijn theorie. Hij heeft voor 1967 al honderden patiënten met astma, hoge bloeddruk en andere ziekten succesvol genezen. Bovendien heeft hij tientallen medisch specialisten, vooral degenen die zelf ziek waren, opgeleid tot Buteyko-therapeut. Na hun herstel gingen deze medici zijn methode verder verspreiden. Uitbehandelde patiënten uit het hele land kwamen naar Buteyko en vonden de genezing.
Acceptatie
Echter niet alle medische hotemetoten waren blij met succes van Buteyko, die aanbood ernstige aandoeningen te genezen zonder medicijnen en dure operatieve ingrepen. Pas is 1985, na veel onderzoeken in klinieken, werd de Buteyko-methode door het Ministerie van Volksgezondheid van de Sovjet Unie erkend en aanbevolen als behandelingsmethode voor bronchiale astma. Sinds de jaren negentig wordt de Buteyko-methode geleidelijk aan ook steeds meer bekend in de hele wereld. “The British Guideline on the Management of Asthma 2008” rangschikt de klinische onderzoeken naar de Buteyko-methode met een “B” classificatie, dit betekent dat hoog deugdelijke ondersteunende klinische onderzoeken beschikbaar zijn. Geen enkele andere complementaire therapie heeft z’n degelijke bevestiging voor behandeling van astma.
Vrienden en vijanden
Enkele keren zijn er aanslagen op hem gepleegd, maar Buteyko bleef ongedeerd. In 1998 vond echter toch een onfortuinlijke gebeurtenis plaats. Er bestaan vermoedens dat de aanslag op de dokter door een van zijn leerlingen werd georganiseerd. Buteyko bekritiseerde openlijk sommigen van zijn volgelingen die de hulp aan mensen in lucratieve business hebben omgezet en deze volgelingen vonden dit niet leuk.
Op 30 november 1998, toen de dokter terug naar zijn huis in Akademgorodok liep, werd hij aangevallen door drie mensen. Zij sloegen hem op zijn hoofd met een ijzeren staaf. Vervolgens lieten zij hem in de sneeuw liggen bij een temperatuur van -45°C. Zijn onderkoelde lichaam is door de hond van zijn buren gevonden. De artsen zagen het somber in. Hij had een hematoomzo grootals een vuist. Hij overleefde dit echter. Hij bleef last houden van hoofdpijn en duizeligheid, maar bleef desondanks nog vier jaar werken! In die tijd zijn wij in Engeland bij prins Charles en ook in Nieuw-Zeeland geweest. De hersenen van Buteyko bleven actief. Nog een uur voor zijn dood voerde hij een gesprek met bezoekers.
Tot de laatste seconde van zijn leven was Konstantin Pavlovich bij bewustzijn. Op 2 mei 2003 is hij overleden.
De toekomst is aan positieve mensen
Buteyko meende dat diepe ademhaling de oorzaak is van alle menselijke ellende, en niet alleen maar van ziekten, maar ook van oorlogen, sociale conflicten, schandalen en geweld. Diepe ademhaling is onnatuurlijk en oncomfortabel voor de mens, daardoor ontstaat verhoogde agressiviteit, wrok, afgunst en haat. Buteyko zelf luisterde aandachtig naar ieder mens, hij heeft nooit geweigerd om iemand te helpen. Hij was een echte arts. En diezelfde houding ten opzichte van mensen eiste hij van zijn leerlingen. Hij leerde mij: “Lieg nooit. Als je je niet op je gemak voelt, blijf liever stil, loop weg, maar lieg nooit.” Mensen als Buteyko zijn de mensen van de toekomst, misschien kunnen zij ooit de wereld redden. Hij was altijd tegen oorlogen, vijandschap en onenigheid, hij geloofde dat er één God is voor iedereen en hij droomde over het samengaan van alle religies.
Buteyko beweerde dat het menselijke lichaam gemaakt is om 200 jaar te kunnen leven. Als de mens zijn ademhaling normaliseert en de zwakte van zijn organen opheft, kan ieder mens een lang en actief leven hebben. Hij hield zich voortdurend met dit onderwerp bezig. Hij zei dat de mens diepe ademhaling begon te krijgen door vlees te gaan eten. Hij vond dat vegetarisch voedsel optimaal is voor de mens. Zelf onthield hij zich enkele keren per jaar 10 tot 15 dagen totaal van eten en vond deze manier van reinigen van het lichaam heel nuttig. Hij at simpel en matig. Hij was absoluut tegen roken, tegen alcoholgebruik en ongedisciplineerd gedrag.
Buteyko had een streng karakter en een sterk doorzettingsvermogen. Hij was moedig en actief, maar niet agressief. Hij respecteerde de persoonlijkheid van ieder mens en hij hield van rechtvaardigheid. Hij geloofde oprecht dat de toekomst aan positieve mensen is, dat het lot van de mensheid van hen afhankelijk is en dat het overheersen van negatieve krachten tot oorlog leidt. Hij hield niet van zwakte en zieligheid. “De natuur vergeeft nooit”, zei hij. Als je een slechte daad hebt begaan, krijg je je verdiende loon”.
Hij was heel principieel en hij draaide nooit ergens omheen. Zijn leven kun je niet gemakkelijk noemen. Hij was gelukkig met zijn overwinningen en met het genezen van mensen. Maar zijn leven en zijn carrière waren eerder tragisch te noemen, net als bij alle grote wetenschappers. In de laatste jaren herhaalde hij vaak: “Waarom kijken jullie naar mij, waarom bespreken jullie mijn leven? Lees liever mijn werken en verdiep je in mijn ontdekkingen. Ik heb alles gedaan wat ik kon!”
Heeft u vragen of wilt u contact met de vereniging?
Stuur ons dan een bericht en wij zullen zo spoedig mogelijk reageren.